Leczenie dysfunkcji narządu żucia

Dysfunkcje narządu żucia dotyczą nie tylko zębów, ale także mięśni oraz całego stawu skroniowo‑żuchwowego, czyli tego miejsca, w którym dolna szczęka (żuchwa) łączy się z czaszką (kością skroniową). Ich objawy są często nietypowe i pacjenci mogą nie łączyć ich z nieprawidłowym ułożeniem szczęki i wadliwą pracą mięśni. Należą do nich np.: poranne napięcie, a nawet odrętwienie mięśni twarzy, poranne bóle głowy, często mylone z migrenowymi, trzaski w stawach skroniowych, szum w uszach, a w obrębie jamy ustnej: nadwrażliwość zębów na ciepło i zimno, nieprawidłowe ścieranie zębów czy zgrzytanie nimi w ciągu dnia lub w nocy.

Jednym z najczęstszych problemów jest choroba okluzyjna. Okluzja to sposób, w jaki stykają się zęby górnej i dolnej szczęki. Jeśli jest on niewłaściwy, np. w wyniku wad zgryzu, braków zębowych czy rozchwiania zębów, a choroba niezdiagnozowana i nieleczona, może dojść nawet do utraty zębów. Inną nieprzyjemną i dokuczliwą dysfunkcją jest bruksizm, czyli zaciskanie zębów i zgrzytanie nimi w ciągu dnia lub w nocy. Dlatego niezwykle ważne jest profesjonalne i specjalistyczne podejście do tych problemów, czego możecie być Państwo pewni w naszym gabinecie. Dokładny wywiad, pełna diagnostyka stawów i zębów, jak i konsultacja z ortodontą, protetykiem czy chirurgiem szczękowym, pozwoli wykluczyć powyższe problemy, a w wypadku ich stwierdzenia – wdrożyć specjalistyczne leczenie. W wypadku choroby okluzyjnej są to najczęściej: usunięcie wad zgryzu, stosowanie aparatu ortodontycznego, szyn relaksacyjnych i repozycyjnych, a w wypadku bruksizmu: poprawienie zgryzu czy specjalistyczne nakładki, szyny lub retainery na zęby. Ważną rolę odgrywają również ćwiczenia mięśniowe oraz fizjoterapia.